Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013
Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013
πΑΙΧΝΙΔΙ : Έτοιμη η πίτσα
Ο Τόνι έχει την καλύτερη πιτσαρία της πόλης. Οι παραγγελίες όμως είναι πολλές και γυρεύει βοηθό, ώστε να τις προλαβαίνει όλες. Τι λες; ...Ψήνεσαι;
Προσπάθησε να ετοιμάσεις τις παραγγελίες όσο γίνεται πιο γρήγορα, επιλέγοντας το μέγεθος και τα σωστά υλικά. Μην αργείς! Ο χρόνος τρέχει...
Οδηγίες (το παιχνίδι είναι στα αγγλικά):
• Δες την παραγγελία επάνω αριστερά (ο αριθμός 1 στην εικόνα).
• Επίλεξε το μέγεθος της πίτσας, ανάλογα με την παραγγελία (ο αριθμός 2 στην εικόνα).
• Επίλεξε πατώντας τα υλικά που απαιτούνται και κάνε κλικ επάνω στην πίτσα όσες φορές χρειαστεί (οι αριθμοί 3 και 4 στην εικόνα).
• Πάτησε "SEND" για να στείλεις την πίτσα, να ελέγξεις το αποτέλεσμα και να ετοιμάσεις την επόμενη
ΚΛΑΣΜΑΤΑ
Πάτησε το κομμάτι πίτας στο πλαίσιο "Clic Here To Start". Βρες τι μέρος της "πίτας" είναι χρωματισμένο και πληκτρολόγησέ το επάνω αριστερά στην οθόνη. Πάτησε το πλήκτρο enter για να συνεχίσεις.
Φτιάξε εσύ ένα κλάσμα. Επίλεξε πρώτα το αντικείμενο με το οποίο θα παίξεις (κάτω αριστερά) και έπειτα φτιάξε το κλάσμα που επιθυμείς ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗ. Απλώς σύρε τους αριθμούς που επιθυμείς στην κατάλληλη θέση.
Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013
ΜΑΡΜΑΡΙΝΑ EΘΙΜΑ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ
Στον Παλιό Μαρμαρά γιόρταζαν με ξεχωριστή λαμπρότητα το δωδεκαήμερο δηλ. τα Χριστούγεννα ,την Πρωτοχρονιά και τα Θεοφάνεια.
Πριν ξημερώσουν τα Χριστούγεννα οι νοικοκυρές έπρεπε να κάνουν τη μεγαλύτερη καθαριότητα του σπιτιού τους .
Σκούπιζαν, σφουγγάριζαν όλο το σπίτι και άσπριζαν. Ο νεογέννητος Χριστός έπρεπε να μπει σε σπίτια πολύ καθαρά. Εκτός από τα σπίτια έπρεπε να είναι καθαρές και οι αυλές .
Επίσης καθαρή έπρεπε να είναι και όλη η οικογένεια ,ο παππούς ,η γιαγιά ο μπαμπάς ,η μαμά και τα παιδιά. Γι΄ αυτό την προηγούμενη μέρα η μαμά έπρεπε να ζεστάνει νερό στο καζάνι και για το λούσιμο έριχνε μέσα δαφνόφυλλα για να μοσχομυρίζουν τα άτομα που θα πήγαιναν στην εκκλησία και να λάμπουν τα μαλλιά .Για το σαπούνισμα είχαν δικό τους σαπούνι που το έφτιαχναν μόνοι τους από τα περισσεύματα του λαδιού. Μπάνιο έκαναν μέσα στις τενεκεδένιες σκάφες .
Η μητέρα έπρεπε μέχρι την Παραμονή των Χριστουγέννων να έχει πλύνει ,να έχει κολλαρίσει και να έχει στρώσει όλα τα τραπεζομάντιλα και τα πετσετάκια καθαρά και λουλακιασμένα.
Σκούπιζαν, σφουγγάριζαν όλο το σπίτι και άσπριζαν. Ο νεογέννητος Χριστός έπρεπε να μπει σε σπίτια πολύ καθαρά. Εκτός από τα σπίτια έπρεπε να είναι καθαρές και οι αυλές .
Επίσης καθαρή έπρεπε να είναι και όλη η οικογένεια ,ο παππούς ,η γιαγιά ο μπαμπάς ,η μαμά και τα παιδιά. Γι΄ αυτό την προηγούμενη μέρα η μαμά έπρεπε να ζεστάνει νερό στο καζάνι και για το λούσιμο έριχνε μέσα δαφνόφυλλα για να μοσχομυρίζουν τα άτομα που θα πήγαιναν στην εκκλησία και να λάμπουν τα μαλλιά .Για το σαπούνισμα είχαν δικό τους σαπούνι που το έφτιαχναν μόνοι τους από τα περισσεύματα του λαδιού. Μπάνιο έκαναν μέσα στις τενεκεδένιες σκάφες .
Η μητέρα έπρεπε μέχρι την Παραμονή των Χριστουγέννων να έχει πλύνει ,να έχει κολλαρίσει και να έχει στρώσει όλα τα τραπεζομάντιλα και τα πετσετάκια καθαρά και λουλακιασμένα.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2014
Το ημερολόγιο που ετοιμάσαμε φέτος, για τη χρονιά που μας έρχεται, είναι συμβολικό . Ένα καπέλο με τα χρώματα της Γης φορτωμένο με καρπούς με την ευχή, του χρόνου κανένας να μην είναι πεινασμένος και φτωχός .
Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013
Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013
ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Μάθε για τις λιθοσφαιρικές πλάκες της Γης
Τι γίνεται όταν μετακινούνται οι λιθοσφαιρικές πλάκες ;
Ανατομία ενός ηφαιστείου
Συνέπειες σεισμού
Διάβρωση
Πώς τα φυτά προστατεύουν το έδαφος από τη διαβρωση
Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013
Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013
Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013
Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013
Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013
χΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΑ ΔΕΝΤΡΆΚΙΑ ΜΕ ΣΚΟΙΝΊ
Δεντράκια με σκοινί :
Στην αρχή βουτήξαμε το σκοινί μέσα σε διαλυμένη σε νερό κόλλα .Μετά τυλίξαμε με το σκοινί έναν χάρτινο κώνο και το αφήσαμε 24 ώρες να στεγνώσει .Την επόμενη μέρα βγήκαμε έξω στο προαύλιο και βάψαμε τα δεντράκια μας με ασημί και χρυσό σπρέι .Στο τέλος τα στολίσαμε με αστεράκια και χάντρες.
Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013
Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013
Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013
Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013
Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013
Ε.Ζ. Ξεκινήσαμε τον κινηματογραφο
Αφού συζητήσαμε για τις έξι τέχνες ( γλυπτική , ζωγραφική , μουσική , χορός , λογοτεχνία , αρχιτεκτονική ) ρωτηθήκαμε για το αν υπάρχει και έβδομη . Ένας από μας απάντησε ότι η έβδομη τέχνη είναι ο κινηματογραφος .Στην ερώτηση τι είναι ο κινηματογράφος , οι περισσότεροι απάντησαν ψυχαγωγία.
Κάνοντας όμως κάποια μικρά πειράματα διαπιστώσαμε πως είναι και μια εφεύρεση .
Σε δυο σελίδες ήταν σχεδιασμένο το πρόσωπο ενός ανθρώπου , μόνο που στο ένα σκίτσο ο άνθρωπος είχε το ένα μάτι κλειστό και το στόμα ανοιχτό , και στο άλλο τα δυο μάτια ανοιχτά και το στόμα κλειστό . Τυλίξαμε με το μολύβι μας σε ρολό τη μια σελίδα , και την βάλαμε ακριβώς πάνω στην άλλη . Με το χέρι μας σπρώχναμε το ρολό ν΄ανοίξει , αυτό έκλεινε , εμείς το ανοίγαμε αυτό ξαναεκλεινε και τότε δημιουργήθηκε η εντύπωση πώς ο άνθρωπος από σκεφτικός ξαφνικά μας χαμογελούσε .
Στο τέλος πήραμε την εικόνα ενός κλουβιού και την εικόνα ενός πουλιού και τις κολλήσαμε πάνω σε ένα χαρτόνι τη μια πίσω από την άλλη . Δέσαμε δυο λαστιχάκια στη μέση των δυο απέναντι πλευρών , στριφογυρίσαμε την εικόνα γύρω από το λαστιχάκι και μετά την αφήσαμε ελέυθερη . Καθώς ξετυλιγόταν είχαμε την αίσθηση ότι το πουλί μπήκε μέσα στο κλουβί .
Αφού συζητήσαμε τις παρατηρήσεις μας , η δασκάλα μας εξήγησε ότι η κίνηση των εικόνων οφείλεται σε ένα ελάττωμα του ματιού μας στο <<μετείκασμα>.
Το ανθρώπινο μάτι μπορεί να διατηρήσει την εντύπωση μιας εικόνας κατά ένα κλάσμα του δευτερολέπτου περισσότερο .Εξακολουθεί δηλαδή να βλέπει την εικόνα χωρίς να αυτή να υπάρχει .Και ενώ υπάρχει η εντύπωση της πρώτης εικόνας , έρχεται αμέσως η δεύτερη και έτσι δημιουργείται κίνηση εικόνων .
Στο μετείκασμα στηρίζεται η τέχνη του κινηματογράφου ......................
Κάνοντας όμως κάποια μικρά πειράματα διαπιστώσαμε πως είναι και μια εφεύρεση .
Σε δυο σελίδες ήταν σχεδιασμένο το πρόσωπο ενός ανθρώπου , μόνο που στο ένα σκίτσο ο άνθρωπος είχε το ένα μάτι κλειστό και το στόμα ανοιχτό , και στο άλλο τα δυο μάτια ανοιχτά και το στόμα κλειστό . Τυλίξαμε με το μολύβι μας σε ρολό τη μια σελίδα , και την βάλαμε ακριβώς πάνω στην άλλη . Με το χέρι μας σπρώχναμε το ρολό ν΄ανοίξει , αυτό έκλεινε , εμείς το ανοίγαμε αυτό ξαναεκλεινε και τότε δημιουργήθηκε η εντύπωση πώς ο άνθρωπος από σκεφτικός ξαφνικά μας χαμογελούσε .
Μετά κολλήσαμε πάνω σε ένα καλαμάκι από τη μια πλευρά ένα ανθρωπάκι σε χαρτί με κλειστά πόδια και από την άλλη το ίδιο ανθρωπάκι με ανοιχτά πόδια .Στριφογυρίσαμε το καλαμάκι μέσα στις παλάμες μας και είδαμε πως το ανθρωπάκι έτρεχε ( απέκτησε κίνηση ).
Στο τέλος πήραμε την εικόνα ενός κλουβιού και την εικόνα ενός πουλιού και τις κολλήσαμε πάνω σε ένα χαρτόνι τη μια πίσω από την άλλη . Δέσαμε δυο λαστιχάκια στη μέση των δυο απέναντι πλευρών , στριφογυρίσαμε την εικόνα γύρω από το λαστιχάκι και μετά την αφήσαμε ελέυθερη . Καθώς ξετυλιγόταν είχαμε την αίσθηση ότι το πουλί μπήκε μέσα στο κλουβί .
Αφού συζητήσαμε τις παρατηρήσεις μας , η δασκάλα μας εξήγησε ότι η κίνηση των εικόνων οφείλεται σε ένα ελάττωμα του ματιού μας στο <<μετείκασμα>.
Το ανθρώπινο μάτι μπορεί να διατηρήσει την εντύπωση μιας εικόνας κατά ένα κλάσμα του δευτερολέπτου περισσότερο .Εξακολουθεί δηλαδή να βλέπει την εικόνα χωρίς να αυτή να υπάρχει .Και ενώ υπάρχει η εντύπωση της πρώτης εικόνας , έρχεται αμέσως η δεύτερη και έτσι δημιουργείται κίνηση εικόνων .
Στο μετείκασμα στηρίζεται η τέχνη του κινηματογράφου ......................
Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013
ΤΟ ΑΝΑΓΛΥΦΟ ΤΗΣ ΓΗΣ
Κάνε ΚΛΙΚ για να δεις το σχεδιάγραμμα του μαθήματος
το ψηλότερο σημείο της επιφάνειας της Γης
το βαθύτερο σημείο των ωκεανών
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ και βρες από τι αποτελείται το υποθαλάσσιο ανάγλυφο
Αν είχατε στα χέρια σας όλες τις δυνάμεις που αλλάζουν το ανάγλυφο της γης, ποια θα χρησιμοποιούσατε; Μεταμορφώστε το τοπίο που βλέπετε
Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Η γιαγιά μου η Πελαγία θυμάται :
Το παλιό μας χωριό ήταν πολύ ωραίο . Τα σπίτια ήταν όμορφα , το σχολείο μεγάλο και πέτρινο και η εκκλησία ευρύχωρη .΄
Όταν ήρθε η διαταγή να φύγουν οι Μαρμαρινοί πήραν μαζί τους ένα μπόγο , τις εικόνες από την εκκλησία , την κολυμπήθρα και τον Επιτάφιο . Από το χωριό τους πήρε ένα μεγάλο βαπόρι και έφτασαν σε ένα μεγάλο βουνό . Ο κόσμος πέθαινε από την ελονοσία . Στο νέο τόπο για να ζήσουν στήσαν τσαντίρια , αλλά με τον καιρό έφτιαξαν σπίτια .
Στον παλιό Μαρμαρά οι Μαρμαρινοί από τότε πήγαν μερικές φορές αλλά δεν τον αναγνώρισαν. Τα σπίτια ήταν κατεστραμένα .
Βαγγέλης
Ο μπαμπάς της Αναστασίας θυμάται :
Η πόλη μου στην Κύπρο λεγόταν Μόρφου . Ήταν πολύ ωραία . Είχα μια πολύ όμορφη εκκλησία απέναντι από το σχολείο , τον Άγιο Μάμα.Πίσω από αυτά ήταν το γήπεδο και πιο πέρα ήταν το ποτάμι με την γέφυρα .
Το σπίτι μου ήταν στην άλλη πλευρά της πόλης κοντά στους κήπους .
Όταν έγινε η εισβολή είδα τον πόλεμο από κοντά , άκουσα τα κανόνια και αντίκρισα πολλούς σκοτωμένους .Είδα και ένα τούρκικο αεροπλάνο να πέφτει .
Όταν ήρθαμε πρόσφυγες στην Ελλάδα το 1974 εγκατασταθήκαμε στον Ν.Μαρμαρά μιας κι από αυτά τα μέρη ήταν ο πατέρας μου .( Παρθενώνα)
Τότε πήγαινα δευτέρα Δημοτικού .Τότε το χωριό ήταν πιο μικρό και είχε χωματόδρομους .
Μετά από 33 χρόνια πήγα πίσω στην Κύπρο .Η Μ'όρφου είχε καταντήσει ένα τουρκοχώρι .Στο σπίτι ζει τώρα μια Τουρκάλα τραγουδίστρια .Τουλάχιστον με καλοδέχτηκε .Όμως όταν πήγα εκεί αισθανόμουμ σαν να πήγα επίσκεψη σε ένα ξένο σπίτι. Πιο πολύ στεναχωρέθηκα όταν πήγα στην εκκλησία του Αγίου Μάμα .
( Ήταν η μόνη εκκλησία που άφησαν οι Τούρκοι και δεν την έκαναν τζαμί )
Αναστασία
Το παλιό μας χωριό ήταν πολύ ωραίο . Τα σπίτια ήταν όμορφα , το σχολείο μεγάλο και πέτρινο και η εκκλησία ευρύχωρη .΄
Όταν ήρθε η διαταγή να φύγουν οι Μαρμαρινοί πήραν μαζί τους ένα μπόγο , τις εικόνες από την εκκλησία , την κολυμπήθρα και τον Επιτάφιο . Από το χωριό τους πήρε ένα μεγάλο βαπόρι και έφτασαν σε ένα μεγάλο βουνό . Ο κόσμος πέθαινε από την ελονοσία . Στο νέο τόπο για να ζήσουν στήσαν τσαντίρια , αλλά με τον καιρό έφτιαξαν σπίτια .
Στον παλιό Μαρμαρά οι Μαρμαρινοί από τότε πήγαν μερικές φορές αλλά δεν τον αναγνώρισαν. Τα σπίτια ήταν κατεστραμένα .
Βαγγέλης
Ο μπαμπάς της Αναστασίας θυμάται :
Η πόλη μου στην Κύπρο λεγόταν Μόρφου . Ήταν πολύ ωραία . Είχα μια πολύ όμορφη εκκλησία απέναντι από το σχολείο , τον Άγιο Μάμα.Πίσω από αυτά ήταν το γήπεδο και πιο πέρα ήταν το ποτάμι με την γέφυρα .
Το σπίτι μου ήταν στην άλλη πλευρά της πόλης κοντά στους κήπους .
Όταν έγινε η εισβολή είδα τον πόλεμο από κοντά , άκουσα τα κανόνια και αντίκρισα πολλούς σκοτωμένους .Είδα και ένα τούρκικο αεροπλάνο να πέφτει .
Όταν ήρθαμε πρόσφυγες στην Ελλάδα το 1974 εγκατασταθήκαμε στον Ν.Μαρμαρά μιας κι από αυτά τα μέρη ήταν ο πατέρας μου .( Παρθενώνα)
Τότε πήγαινα δευτέρα Δημοτικού .Τότε το χωριό ήταν πιο μικρό και είχε χωματόδρομους .
Μετά από 33 χρόνια πήγα πίσω στην Κύπρο .Η Μ'όρφου είχε καταντήσει ένα τουρκοχώρι .Στο σπίτι ζει τώρα μια Τουρκάλα τραγουδίστρια .Τουλάχιστον με καλοδέχτηκε .Όμως όταν πήγα εκεί αισθανόμουμ σαν να πήγα επίσκεψη σε ένα ξένο σπίτι. Πιο πολύ στεναχωρέθηκα όταν πήγα στην εκκλησία του Αγίου Μάμα .
( Ήταν η μόνη εκκλησία που άφησαν οι Τούρκοι και δεν την έκαναν τζαμί )
Αναστασία
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ
Στον όμορφο του χώρο μας υποδέχτηκε ο κ.Γιάννης -ο φωτογράφος - και μας είπε και μας έδειξε πολλά .
Στην αρχή μας ταξίδεψε σε περασμένες δεκαετίες με φωτογραφικές μηχανές της συλλογής του . Ύστερα μας ανέλυσε τη λειτουργία μιας αναλογικής φωτογραφικής μηχανής με φιλμ.
Στο τέλος αφού μας έβγαλε μια φωτογραφία με την επαγγελματική του ψηφιακή μηχανή μας έδειξε πώς με την βοήθεια του Η/Υ εμφανίζει τις φωτογραφίες .
Ακόμα του κάναμε και πολλές ερωτήσεις για το επάγγελμα του φωτογράφου και κάποιοι αποφάσισαν ότι στο μέλλον θα ασχοληθούν κι αυτοί με τη φωτογραφία .
Αφού ευχαριστήσαμε τον κ. Γιάννη , περπατήσαμε στο χωριό και με τις φωτογραφικές μας μηχανές τραβήξαμε φωτογραφίες για να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό φωτογραφίας που οργανώσαμε με θέματα : α) καράβια -βάρκες β) φυτά -λουλούδια γ) κτίρια παλιά και νέα
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013
Προσέχουμε πάντα όσα λέμε;
Η γλώσσα ως μέσο επικοινωνίας
Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε σήμερα, είναι ότι πολυτιμότερο υπάρχει για να επικοινωνούμε με τους συνανθρώπους μας. Χωρίς αυτή δεν θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε με τους συνανθρώπους μας, χωρίς αυτή δεν θα μπορούσαμε να συνυπάρξουμε, δεν θα υπήρχαν σχέσεις και φιλίες. Οι πρωτόγονοι, επικοινωνούσαν μεταξύ τους μόνο με νοήματα και σύμβολα που ζωγράφιζαν σε πέτρες. Όταν άρχισε να υπάρχει ο λόγος, οι άνθρωποι μπορούσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους χωρίς προβλήματα. Με τη γλώσσα εκφράζουμε τις σκέψεις μας, τους προβληματισμούς μας και τα συναισθήματά μας. Άλλα μέσα επικοινωνίας είναι ο γραπτός λόγος, που συνήθως χρησιμοποιούμε όταν κάποιος μένει μακριά. Ακόμα είναι η νοηματική την οποία χρησιμοποιούν οι κωφάλαλοι για να συνεννοηθούν χωρίς να υπάρχει άλλος τρόπος συνεννόησης. Άλλα μέσα επικοινωνίας είναι τα μάτια, η έκφραση του προσώπου και η κίνηση των χεριών.
Η κακή χρήση της γλώσσας τραυματίζει τις σχέσεις των ανθρώπων.
Οι σχέσεις των ανθρώπων τραυματίζονται καθημερινά από τα κουτσομπολιά, τη ζήλια και τις κακίες, που βγάζει ο ένας για τον άλλον.
Υπάρχουν λέξεις καλές και λέξεις κακιές. Οι καλές λέξεις χαροποιούν και ευχαριστούν το συνάνθρωπό μας. Οι κακιές λέξεις τον στενοχωρούν, τον θυμώνουν και κάποιες φορές τον ταπεινώνουν με αποτέλεσμα να τον τυφλώνουν από μίσος. Έτσι δημιουργούνται καυγάδες, τσακωμοί που άλλοτε τελειώνουν με βρισιές, άλλοτε με αλληλοχτυπήματα και κάποιες φορές οδηγούν σε διάφορα εγκλήματα. Γι’ αυτό κάποιες φορές είναι καλύτερα όταν μιλάμε να χρησιμοποιούμε καλές και σεμνές λέξεις, χωρίς να ντροπιάσουμε και να προσβάλλουμε τον άλλο. Αυτό που θέλουμε να πούμε καλό είναι πρώτα να το σκεφτόμαστε και μετά να το λέμε.
Υπάρχουν λέξεις καλές και λέξεις κακιές. Οι καλές λέξεις χαροποιούν και ευχαριστούν το συνάνθρωπό μας. Οι κακιές λέξεις τον στενοχωρούν, τον θυμώνουν και κάποιες φορές τον ταπεινώνουν με αποτέλεσμα να τον τυφλώνουν από μίσος. Έτσι δημιουργούνται καυγάδες, τσακωμοί που άλλοτε τελειώνουν με βρισιές, άλλοτε με αλληλοχτυπήματα και κάποιες φορές οδηγούν σε διάφορα εγκλήματα. Γι’ αυτό κάποιες φορές είναι καλύτερα όταν μιλάμε να χρησιμοποιούμε καλές και σεμνές λέξεις, χωρίς να ντροπιάσουμε και να προσβάλλουμε τον άλλο. Αυτό που θέλουμε να πούμε καλό είναι πρώτα να το σκεφτόμαστε και μετά να το λέμε.
Παροιμίες για τη γλώσσα:
- Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
- Γλώσσα υψώνει και γλώσσα ταπεινώνει.
- Βάλε κλειδί στη γλώσσα σου.
- Η γλώσσα θέλει μέτρο.
- Πρώτα να βουτάς τη γλώσσα στο μυαλό και μετά να μιλάς.
- Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες.
- Να φας τη γλώσσα σου.
- Καλύτερα να δέσω τη γλώσσα μου.
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ
Τα κύρια μέρη του είναι το μεγάλο υφασμάτινο μπαλόνι, που είναι ανοιχτό στο κάτω μέρος του και το καλάθι, στο οποίο βρίσκονται οι επιβάτες. Από κάτω με φωτιά– παλαιότερα από άχυρο που καιγόταν, σήμερα με καυστήρες– θερμαίνεται ο αέρας στο μπαλόνι
Ο ζεστός αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω. Μαζί του ανεβαίνει και το αερόστατο. Οι επιβάτες μπορούν να επιλέξουν το ύψος στο οποίο θα πετάξουν, δεν μπορούν όμως να καθορίσουν την πορεία του αερόστατου που το παρασέρνει ο άνεμος.
Ο ζεστός αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω. Μαζί του ανεβαίνει και το αερόστατο. Οι επιβάτες μπορούν να επιλέξουν το ύψος στο οποίο θα πετάξουν, δεν μπορούν όμως να καθορίσουν την πορεία του αερόστατου που το παρασέρνει ο άνεμος.
ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ
Ο συγγραφέας παρουσιάζοντας τη ιστορία μέσα από τα παιδικά μάτια του Πέτρου και συνδυάζοντάς την με απλές “αστείες” ιστορίες την κάνει να μοιάζει με παραμύθι της Ανατολής
Ο ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΜΑΡΙΝΩΝ
Το 1922 με την καταστροφή της Μικράς Ασίας ήρθε μια διαταγή στο Μαρμαρά, οι Μαρμαρινοί να αδειάσουν το χωριό τους , να φύγουν δηλαδή μέσα σε μια μέρα .Ήταν τέλη Σεπτεμβρίου ,αρχές Οκτωβρίου όταν ήρθε αυτή η διαταγή και σε μία μέρα έπρεπε να μαζέψουν και να πάρουν ό,τι μπορούσαν.Πήραν μαζί τους ό,τι μπορούσαν να σηκώσουν ρουχισμό , χρυσαφικά , οικιακά σκεύη και βέβαια τρόφιμα . Το πρώτο όμως που σκέφτηκαν να πάρουν ήταν τα εικονίσματά τους ,να αδειάσουν τις εκκλησίες τους απ΄ ό,τι κινητό μπορούσαν να κρατήσουν στα χέρια τους .Γι΄αυτό μοίρασαν τα εικονίσματα στους κατοίκους , ο καθένας να κρατάει από μια εικόνα . Ο Επιτάφιος που υπάρχει στο ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχων στο χωριό είναι από την Παλιά Πατρίδα , ο μεγάλος ασημένιος πολυέλαιος μπροστά στο ιερό είναι κι αυτός από την παλιά πατρίδα ,ιερά ευαγγέλια , ιερά σκεύη , τα δυο μανουάλια που βρίσκονται μπροστά στο τέμπλο είναι κι αυτά φερμένα από κει , θυμιατά , η ιερατική στολή του μητροπολίτη και άλλες φορεσιές τα φέρνουν όλα .Πρώτα σκέφτηκαν τα εκ-κλησιαστικά τους και μετά ότι μπορούσαν να βάλουν σε σεντούκια , σε καλάθια ,σε μπόγους και οτιδήποτε σηκωνόταν από το σπίτι , γιατί τους είπανε πώς αυτός ο σηκωμός δε θα έχει γυρισμό ,αν και αυτοί δε το πιστεύανε .Πολλοί ακόμη πήραν και κατοικίδια ζώα , τις αγελάδες τους και τα κατσίκια τους .Αυτοί που είχανε δικά τους καΐκια έφυγαν με τα δικά τους .
Ο κύριος όγκος των κατοίκων της πόλης του Μαρμαρά έφυγε με το ατμό-πλοιο Βασιλιάς Κωνσταντίνος με καπετάνιο τον καπετάνιο Μαυρουδή. Όταν φεύγανε ,όλοι τα μάτια τους τα είχαν στραμμένα πίσω και κλαίγανε και λέγανε Καημένε Μαρμαρά , θα γυρίσουμε πίσω;
Δυστυχώς όμως επιστροφή δεν υπήρχε .Μέσα στο πλοίο γεννήθηκε και ένα παλικάρι , ένα αγοράκι κι ο καπετάνιος το ονόμασε Νικόλα. Δυστυχώς όμως σήμερα δεν υπάρχει στη ζωή , έφυγε . Ήταν η πρώτη γέννα μέσα στο πλοίο.
Κάποια πράγματα όμως δε μπόρεσαν να πάρουν μαζί τους από τα σπίτια τους ,από τα μαγαζιά τους . Δεν πήραν τα βαρέλια με τα κρασιά τους δεν πήραν τα λάδια τους , τις ελιές τους .Όλα αυτά έμειναν στα σπίτια τους ,έχοντας οι ίδιοι την ε-ντύπωση ότι πάλι θα γυρίσουν πίσω.
Τα προσωπικά τους είδη τα κρύψανε γιατί φοβήθηκαν ,μήπως τους τα πάρουν και μέσα στο πλοίο .Τα χρήματά τους τα ράβανε μέσα στο ποδόγυρο , μέσα στις ζακέ-τες τους , οι δε άντρες τα φυλάγανε γύρω γυρω από τα ζωνάρια τους για να έχου-νε τα προς το ζην. Τα αντικείμενα τα ασημένια , τα μπακιρένια ή τα μπρούτζινα ,αυτά τα βάλανε μέσα σε μπόγους και τα μεταφέρανε πάνω στο πλοίο .
Η πιο δραματική σκηνή ήταν εκείνη που ανεβάζανε τα προσωπικά τους και τα εκ-κλησιαστικά τους είδη ,γιατί τότε καταλάβαιναν πως θα ξεριζωθούνε και πάλι και θα πηγαίναν σε μια άλλη πατρίδα ,άγνωστη γι αυτούς και δεν ξέραν για πόσο καιρό .Παρακαλούσαν την Παναγία και τον Ταξιάρχη να μη μείνουν πολύ καιρό εκεί που τους πάνε ,αλλά να γυρίσουν πίσω .
Γ΄αυτό πολλοί αφήσανε και τα κλειδιά τους ακόμη πάνω στην πόρτα, γιατί πιστεύ-ανε πως θα γυρίσουν και θα τα βρουν στην πόρτα .Ή ακόμα αυτοί που θα μπαίναν μέσα στο σπίτι να κατοικήσουν να μη σπάσουν την πόρτα αλλά να μπουν με το κλειδί. Τόσα πολλά σκεφτόταν εκείνη τη μέρα που θα αναχωρούσαν για το ταξίδι χωρίς γυρισμό .
μαρτυρία της κ. Ευστρατίας Παναγιωταρέλη
.........................Τελικά αποφασίσαν και βγήκαν οι περισσότεροι Μαρμαρινοί στη Λίμνη της Εύβοιας . Μόλις αγκυροβόλησε το βαπόρι , άρχισαν να ξεφορτώνουν τα πράγματά τους στην προκυμαία . Φανταστείτε τι ένιωθαν τώρα αυτοί οι άνθρωποι μετά από τόσες μέρες κακουχίας και πόνου .Είχαν αφήσει πίσω την πατρίδα τους . Καθόταν πάνω στα πράγματα τους στα μπαούλα και στους μπόγους και περίμεναν, να δούνε πού θα πάνε .Από τα μάτια τους δεν έτρεχαν δάκρυα , έτρεχε αίμα .
Πρώτα πρώτα δεν ήξεραν πού θα μείνουνε. Άρχισαν να παρακαλάνε.Άλλους τους πήγαν μέσα στην εκκλησία ,άλλους στο σχολείο της Λίμνης και άλλους στις αποθήκες .Βάζαν κουρελούδες για να χωρίζουν ένα μέρος για κάθε οικογένεια .Μια κυρία γέννησε μέσα στην εκκλησία του χωριού , στον Άγιο Μελέτιο .Το αγόρι που γεννήθηκε πήρε το όνομα του προστάτη Αγίου και το ονόμασαν Μελέτιο
Οι περισσότεροι πέρασαν πολύ δύσκολα .Είχε αρχίσει να ψυχραίνει και ο καιρός , ήταν ήδη φθινόπωρο .Τότε τους βοήθησε και πάλι ο μεγάλος ευεργέτης ο Νικόλαος Κυριακίδης , ο οποίος νοίκιασε ένα χώρο που θα χρησίμευε για σχολείο με δυο τάξεις .
Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη .Οι κοπέλες κεντούσαν ξένα κεντήματα για να βγάλουν το ψωμί τους , άλλες μπάλωναν δίχτυα , άλλες έπλεκαν δαντέλες και τις πουλούσαν στις αρχόντισσες Λιμνιές .
Ο καιρός περνούσε και μερικοί κάτοικοι της Λίμνης , που φιλοξενούσαν στα σπίτια τους του πρόσφυγες άρχισαν να δυσανασχετούν . Έλεγαν πώς δεν μπορού-σαν άλλο να τους φιλοξενούν και πως πρέπει να φύγουν .
Υπήρχαν και μερικοί , όπως μου έλεγε η μάνα μου , που για να τους υπο-χρεώσουν να φύγουνε τους πετούσαν ζεματιστό νερό ,όταν έβγαιναν έξω .
Σκληρές καταστάσεις , το έζησαν κι αυτό . Τους έλεγαν να φύγουν . Φτάνει τόσο που ζήσατε εδώ , να πάτε παραπέρα.
Είχε αρχίσει η κυβέρνηση να παραχωρεί τόπους ( κυρίως σε μοναστηριακά μετό-χια ) στους 1.500.000 πρόσφυγες .Τότε ήταν που ο Κυριακίδης είπε στους συ-μπατριώτες του να πάνε να ψάξουν σε ποιο μέρος θα ήθελαν να πάνε να μείνουν . Πήγαν στην Επανομή , στη Θεσσαλονίκη και αλλού, όμως σε ένα μέρος είχε μόνο βουνό , σ΄άλλο μόνο θάλασσα . Οι δικοί μας ήθελαν ένα μέρος που να θυμίζει το νησί τους , να έχει και βουνό και θάλασσα .
Όταν η αντιπροσωπεία των Μαρμαρινών , που γυρνούσε με ένα καραβάκι , είδε στη Χαλκιδική αυτό τον τόπο που έμοιαζε με νησί και τους θύμιζε την Πατρίδα , γύρισαν πίσω στην Λίμνη και είπαμε στους συγχωριανούς τους Ελάτε σηκωνό-μαστε , πάμε στη Χαλκιδική . Μάζεψαν τότε τα πράγματά τους και ήρθαν στη Χαλκιδική .
Όταν όμως έφτασαν την 1η Αυγούστου του 1924, του Αγίου Τιμοθέου , και κατέβηκαν από το καράβι ,απογοητεύτηκαν . Σμήνη κουνουπιών έπεσαν πάνω τους να τους φάνε . Δεν μπορούσαν να σταθούν .Όταν είδαν και το βουνό οι γυ-ναίκες άρχισαν να κλαίνε και να λένε. Πού μας φέρατε εδώ ; Θα μας φάνε τα τσακάλια . Δεν είχε όμως γυρισμό . Έπρεπε να μείνουν. Όταν τους αποχαι-ρετούσε το πλοίο , νόμιζαν πώς τελείωνε η ζωή τους σε κείνη την ερημιά . Χάρη στην πίστη στο Θεό , στην αξιοπρέπειά τους και στην υπομονή τους μπόρεσαν και δεν έχασαν τα λογικά τους .Γιατί άλλο να βρεθείς πρόσφυγας σε μια οργανωμένη κοινωνία και άλλο σε ένα ρουμάνι που μόνο τα κόκκινα κεραμίδια από το Μετόχι έδειχναν ότι υπήρχε ανθρώπινη ζωή .
Πρώτα κατέβηκαν οι άντρες και άνοιξαν τόπο για να μπορέσουν να ακου-μπήσουν τα πράγματά τους . Σε κείνο το μέρος δίπλα στη Θάλασσα , στο Μπαλα-μπάνι , έστησαν τις σκηνές τους και μπήκαν μέσα . Οι άντρες έκοψαν μεγάλα ξύλα και έστησαν μια παράγκα , την πρώτη τους εκκλησία .Εκεί έβαλαν όλα τα κειμήλια και τα όσια που είχαν φέρει από την πατρίδα , για να τα προστατέψουν από τον καιρό . Νερό δεν είχαν καθόλου . Για δυο χρόνια έμειναν μέσα στα τσαντίρια.
................................μαρτυρίες από την κ. Πουλή Πασχαλίτσα
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013
ΜΑΝΑ ΓΗ
Πείτε του Ήλιου να φανεί και να χαμογελάσει
να τραγουδήσουν τα πουλιά στα πράσινα λιβάδια
πείτε του Ήλιου να φανεί και να μας αγκαλιάσει
όπως μας αγκαλιάζουνε του αργαλειού τα δώρα
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε.
Το άσπρο φως του πρωινού, ας είναι το στημόνι
το κόκκινο του δειλινού, ας είναι το υφάδι
και οι σταγόνες της βροχής, τα ασημένια κρόσσια
και ύστερα όλα τα χρώματα, απ’ το ουράνιο τόξο
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε...........
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013
ΠΑΙΧΝΙΔΙ: Scoody Doo
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)