Αφού συζητήσαμε για τις έξι τέχνες ( γλυπτική , ζωγραφική , μουσική , χορός , λογοτεχνία , αρχιτεκτονική ) ρωτηθήκαμε για το αν υπάρχει και έβδομη . Ένας από μας απάντησε ότι η έβδομη τέχνη είναι ο κινηματογραφος .Στην ερώτηση τι είναι ο κινηματογράφος , οι περισσότεροι απάντησαν ψυχαγωγία.
Κάνοντας όμως κάποια μικρά πειράματα διαπιστώσαμε πως είναι και μια εφεύρεση .
Σε δυο σελίδες ήταν σχεδιασμένο το πρόσωπο ενός ανθρώπου , μόνο που στο ένα σκίτσο ο άνθρωπος είχε το ένα μάτι κλειστό και το στόμα ανοιχτό , και στο άλλο τα δυο μάτια ανοιχτά και το στόμα κλειστό . Τυλίξαμε με το μολύβι μας σε ρολό τη μια σελίδα , και την βάλαμε ακριβώς πάνω στην άλλη . Με το χέρι μας σπρώχναμε το ρολό ν΄ανοίξει , αυτό έκλεινε , εμείς το ανοίγαμε αυτό ξαναεκλεινε και τότε δημιουργήθηκε η εντύπωση πώς ο άνθρωπος από σκεφτικός ξαφνικά μας χαμογελούσε .
Στο τέλος πήραμε την εικόνα ενός κλουβιού και την εικόνα ενός πουλιού και τις κολλήσαμε πάνω σε ένα χαρτόνι τη μια πίσω από την άλλη . Δέσαμε δυο λαστιχάκια στη μέση των δυο απέναντι πλευρών , στριφογυρίσαμε την εικόνα γύρω από το λαστιχάκι και μετά την αφήσαμε ελέυθερη . Καθώς ξετυλιγόταν είχαμε την αίσθηση ότι το πουλί μπήκε μέσα στο κλουβί .
Αφού συζητήσαμε τις παρατηρήσεις μας , η δασκάλα μας εξήγησε ότι η κίνηση των εικόνων οφείλεται σε ένα ελάττωμα του ματιού μας στο <<μετείκασμα>.
Το ανθρώπινο μάτι μπορεί να διατηρήσει την εντύπωση μιας εικόνας κατά ένα κλάσμα του δευτερολέπτου περισσότερο .Εξακολουθεί δηλαδή να βλέπει την εικόνα χωρίς να αυτή να υπάρχει .Και ενώ υπάρχει η εντύπωση της πρώτης εικόνας , έρχεται αμέσως η δεύτερη και έτσι δημιουργείται κίνηση εικόνων .
Στο μετείκασμα στηρίζεται η τέχνη του κινηματογράφου ......................
Κάνοντας όμως κάποια μικρά πειράματα διαπιστώσαμε πως είναι και μια εφεύρεση .
Σε δυο σελίδες ήταν σχεδιασμένο το πρόσωπο ενός ανθρώπου , μόνο που στο ένα σκίτσο ο άνθρωπος είχε το ένα μάτι κλειστό και το στόμα ανοιχτό , και στο άλλο τα δυο μάτια ανοιχτά και το στόμα κλειστό . Τυλίξαμε με το μολύβι μας σε ρολό τη μια σελίδα , και την βάλαμε ακριβώς πάνω στην άλλη . Με το χέρι μας σπρώχναμε το ρολό ν΄ανοίξει , αυτό έκλεινε , εμείς το ανοίγαμε αυτό ξαναεκλεινε και τότε δημιουργήθηκε η εντύπωση πώς ο άνθρωπος από σκεφτικός ξαφνικά μας χαμογελούσε .
Μετά κολλήσαμε πάνω σε ένα καλαμάκι από τη μια πλευρά ένα ανθρωπάκι σε χαρτί με κλειστά πόδια και από την άλλη το ίδιο ανθρωπάκι με ανοιχτά πόδια .Στριφογυρίσαμε το καλαμάκι μέσα στις παλάμες μας και είδαμε πως το ανθρωπάκι έτρεχε ( απέκτησε κίνηση ).
Στο τέλος πήραμε την εικόνα ενός κλουβιού και την εικόνα ενός πουλιού και τις κολλήσαμε πάνω σε ένα χαρτόνι τη μια πίσω από την άλλη . Δέσαμε δυο λαστιχάκια στη μέση των δυο απέναντι πλευρών , στριφογυρίσαμε την εικόνα γύρω από το λαστιχάκι και μετά την αφήσαμε ελέυθερη . Καθώς ξετυλιγόταν είχαμε την αίσθηση ότι το πουλί μπήκε μέσα στο κλουβί .
Αφού συζητήσαμε τις παρατηρήσεις μας , η δασκάλα μας εξήγησε ότι η κίνηση των εικόνων οφείλεται σε ένα ελάττωμα του ματιού μας στο <<μετείκασμα>.
Το ανθρώπινο μάτι μπορεί να διατηρήσει την εντύπωση μιας εικόνας κατά ένα κλάσμα του δευτερολέπτου περισσότερο .Εξακολουθεί δηλαδή να βλέπει την εικόνα χωρίς να αυτή να υπάρχει .Και ενώ υπάρχει η εντύπωση της πρώτης εικόνας , έρχεται αμέσως η δεύτερη και έτσι δημιουργείται κίνηση εικόνων .
Στο μετείκασμα στηρίζεται η τέχνη του κινηματογράφου ......................
