Το << βουβό >> αστέρι του κινηματογράφου
16 Απριλίου το 1889,ο κινηματογράφος έγινε πιο πλούσιος με τη γέννηση του Charles Spencer Chaplin.
Είναι η πιο διάσημη φιγούρα του βουβού κινηματογράφου με τις γκριμάτσες και τις κινήσεις του να έχουν μείνει στην ιστορία. Το ταλέντο ήταν μεγάλο . Έγραφε σενάριο,πρωταγωνιστούσε,συνέθετε μουσική και σκηνοθετούσε.
Τα παιδικά του χρόνια μόνο εύκολα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και εγκατέλειψε την οικογένεια του μόλις ένα χρόνο μετά τη γέννηση του Τσάρλι. Η μητέρα του ήταν τραγουδίστρια αλλά η φωνή της την πρόδιδε πολύ συχνά πάνω στην σκηνή
Τα έσοδα τους ήταν μηδαμινά .Κάποτε η μητέρα του νοσηλεύτηκε σε άσυλο με ένα είδος ψύχωσης .Ο τότε 10χρονος Τσάρλι αναγκαζόταν να κοιμάται στους δρόμους και να ψάχνει για φαγητό στα σκουπίδια ,ενώ από πολύ μικρός αναγκάστηκε να δουλεύει. Ποτέ δεν χάρηκε την παιδική του ηλικία,αλλά στο “τέλος,όλα είναι μία πλάκα” ,όπως ο ίδιος συνήθιζε να λέει και γι αυτό δεν έχασε ποτέ το χαμόγελό του.
Στην σκηνή πρωτο-εμφανίστηκε στην ηλικία των 5,μετά από ένα απρόοπτο γεγονός. Κατά τη διάρκεια μίας εμφάνισης της μητέρας του,η φωνή της χάθηκε πάνω στη σκηνή. Ο μαγαζάτορας εντόπισε το μικρό τότε Τσάρλι και τον έβαλε να να αντικαταστήσει τη μητέρα του.Κέρδισε το κοινό με την μία,με το χιούμορ και αυθόρμητη παρουσία του.
Ο πιο διάσημος χαρακτήρας που ενσάρκωνε είναι αυτός του “ Σαρλώ”ή αλλιώς του “Μικρού Αλήτη”,ο οποίος πήρε σάρκα και οστά το 1914 στην ταινία “Kid Auto Races at Venice”.
Φτωχός αλλά τίμιος και δουλευταράς ,ντυμένος αταίριαστα με τεράστια παντελόνια,φορώντας πάντα ένα καπέλο και με το κωμικό μουστάκι , ο Σαρλώ υιοθετήθηκε σε πολλές ταινίες από τον Τσάρλι Τσάπλιν και αναμφιβόλως έχει αγαπηθεί όσο λίγοι χαρακτήρες και έχει μετατραπεί σε σύμβολο του βουβού κινηματογράφου
Τα παιδικά του χρόνια μόνο εύκολα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και εγκατέλειψε την οικογένεια του μόλις ένα χρόνο μετά τη γέννηση του Τσάρλι. Η μητέρα του ήταν τραγουδίστρια αλλά η φωνή της την πρόδιδε πολύ συχνά πάνω στην σκηνή
Τα έσοδα τους ήταν μηδαμινά .Κάποτε η μητέρα του νοσηλεύτηκε σε άσυλο με ένα είδος ψύχωσης .Ο τότε 10χρονος Τσάρλι αναγκαζόταν να κοιμάται στους δρόμους και να ψάχνει για φαγητό στα σκουπίδια ,ενώ από πολύ μικρός αναγκάστηκε να δουλεύει. Ποτέ δεν χάρηκε την παιδική του ηλικία,αλλά στο “τέλος,όλα είναι μία πλάκα” ,όπως ο ίδιος συνήθιζε να λέει και γι αυτό δεν έχασε ποτέ το χαμόγελό του.
Ο πιο διάσημος χαρακτήρας που ενσάρκωνε είναι αυτός του “ Σαρλώ”ή αλλιώς του “Μικρού Αλήτη”,ο οποίος πήρε σάρκα και οστά το 1914 στην ταινία “Kid Auto Races at Venice”.
Φτωχός αλλά τίμιος και δουλευταράς ,ντυμένος αταίριαστα με τεράστια παντελόνια,φορώντας πάντα ένα καπέλο και με το κωμικό μουστάκι , ο Σαρλώ υιοθετήθηκε σε πολλές ταινίες από τον Τσάρλι Τσάπλιν και αναμφιβόλως έχει αγαπηθεί όσο λίγοι χαρακτήρες και έχει μετατραπεί σε σύμβολο του βουβού κινηματογράφου
