Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ
Στον όμορφο του χώρο μας υποδέχτηκε ο κ.Γιάννης -ο φωτογράφος - και μας είπε και μας έδειξε πολλά .
Στην αρχή μας ταξίδεψε σε περασμένες δεκαετίες με φωτογραφικές μηχανές της συλλογής του . Ύστερα μας ανέλυσε τη λειτουργία μιας αναλογικής φωτογραφικής μηχανής με φιλμ.
Στο τέλος αφού μας έβγαλε μια φωτογραφία με την επαγγελματική του ψηφιακή μηχανή μας έδειξε πώς με την βοήθεια του Η/Υ εμφανίζει τις φωτογραφίες .
Ακόμα του κάναμε και πολλές ερωτήσεις για το επάγγελμα του φωτογράφου και κάποιοι αποφάσισαν ότι στο μέλλον θα ασχοληθούν κι αυτοί με τη φωτογραφία .
Αφού ευχαριστήσαμε τον κ. Γιάννη , περπατήσαμε στο χωριό και με τις φωτογραφικές μας μηχανές τραβήξαμε φωτογραφίες για να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό φωτογραφίας που οργανώσαμε με θέματα : α) καράβια -βάρκες β) φυτά -λουλούδια γ) κτίρια παλιά και νέα
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013
Προσέχουμε πάντα όσα λέμε;
Η γλώσσα ως μέσο επικοινωνίας
Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε σήμερα, είναι ότι πολυτιμότερο υπάρχει για να επικοινωνούμε με τους συνανθρώπους μας. Χωρίς αυτή δεν θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε με τους συνανθρώπους μας, χωρίς αυτή δεν θα μπορούσαμε να συνυπάρξουμε, δεν θα υπήρχαν σχέσεις και φιλίες. Οι πρωτόγονοι, επικοινωνούσαν μεταξύ τους μόνο με νοήματα και σύμβολα που ζωγράφιζαν σε πέτρες. Όταν άρχισε να υπάρχει ο λόγος, οι άνθρωποι μπορούσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους χωρίς προβλήματα. Με τη γλώσσα εκφράζουμε τις σκέψεις μας, τους προβληματισμούς μας και τα συναισθήματά μας. Άλλα μέσα επικοινωνίας είναι ο γραπτός λόγος, που συνήθως χρησιμοποιούμε όταν κάποιος μένει μακριά. Ακόμα είναι η νοηματική την οποία χρησιμοποιούν οι κωφάλαλοι για να συνεννοηθούν χωρίς να υπάρχει άλλος τρόπος συνεννόησης. Άλλα μέσα επικοινωνίας είναι τα μάτια, η έκφραση του προσώπου και η κίνηση των χεριών.
Η κακή χρήση της γλώσσας τραυματίζει τις σχέσεις των ανθρώπων.
Οι σχέσεις των ανθρώπων τραυματίζονται καθημερινά από τα κουτσομπολιά, τη ζήλια και τις κακίες, που βγάζει ο ένας για τον άλλον.
Υπάρχουν λέξεις καλές και λέξεις κακιές. Οι καλές λέξεις χαροποιούν και ευχαριστούν το συνάνθρωπό μας. Οι κακιές λέξεις τον στενοχωρούν, τον θυμώνουν και κάποιες φορές τον ταπεινώνουν με αποτέλεσμα να τον τυφλώνουν από μίσος. Έτσι δημιουργούνται καυγάδες, τσακωμοί που άλλοτε τελειώνουν με βρισιές, άλλοτε με αλληλοχτυπήματα και κάποιες φορές οδηγούν σε διάφορα εγκλήματα. Γι’ αυτό κάποιες φορές είναι καλύτερα όταν μιλάμε να χρησιμοποιούμε καλές και σεμνές λέξεις, χωρίς να ντροπιάσουμε και να προσβάλλουμε τον άλλο. Αυτό που θέλουμε να πούμε καλό είναι πρώτα να το σκεφτόμαστε και μετά να το λέμε.
Υπάρχουν λέξεις καλές και λέξεις κακιές. Οι καλές λέξεις χαροποιούν και ευχαριστούν το συνάνθρωπό μας. Οι κακιές λέξεις τον στενοχωρούν, τον θυμώνουν και κάποιες φορές τον ταπεινώνουν με αποτέλεσμα να τον τυφλώνουν από μίσος. Έτσι δημιουργούνται καυγάδες, τσακωμοί που άλλοτε τελειώνουν με βρισιές, άλλοτε με αλληλοχτυπήματα και κάποιες φορές οδηγούν σε διάφορα εγκλήματα. Γι’ αυτό κάποιες φορές είναι καλύτερα όταν μιλάμε να χρησιμοποιούμε καλές και σεμνές λέξεις, χωρίς να ντροπιάσουμε και να προσβάλλουμε τον άλλο. Αυτό που θέλουμε να πούμε καλό είναι πρώτα να το σκεφτόμαστε και μετά να το λέμε.
Παροιμίες για τη γλώσσα:
- Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
- Γλώσσα υψώνει και γλώσσα ταπεινώνει.
- Βάλε κλειδί στη γλώσσα σου.
- Η γλώσσα θέλει μέτρο.
- Πρώτα να βουτάς τη γλώσσα στο μυαλό και μετά να μιλάς.
- Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες.
- Να φας τη γλώσσα σου.
- Καλύτερα να δέσω τη γλώσσα μου.
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ
Τα κύρια μέρη του είναι το μεγάλο υφασμάτινο μπαλόνι, που είναι ανοιχτό στο κάτω μέρος του και το καλάθι, στο οποίο βρίσκονται οι επιβάτες. Από κάτω με φωτιά– παλαιότερα από άχυρο που καιγόταν, σήμερα με καυστήρες– θερμαίνεται ο αέρας στο μπαλόνι
Ο ζεστός αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω. Μαζί του ανεβαίνει και το αερόστατο. Οι επιβάτες μπορούν να επιλέξουν το ύψος στο οποίο θα πετάξουν, δεν μπορούν όμως να καθορίσουν την πορεία του αερόστατου που το παρασέρνει ο άνεμος.
Ο ζεστός αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω. Μαζί του ανεβαίνει και το αερόστατο. Οι επιβάτες μπορούν να επιλέξουν το ύψος στο οποίο θα πετάξουν, δεν μπορούν όμως να καθορίσουν την πορεία του αερόστατου που το παρασέρνει ο άνεμος.
ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ
Ο συγγραφέας παρουσιάζοντας τη ιστορία μέσα από τα παιδικά μάτια του Πέτρου και συνδυάζοντάς την με απλές “αστείες” ιστορίες την κάνει να μοιάζει με παραμύθι της Ανατολής
Ο ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΜΑΡΙΝΩΝ
Το 1922 με την καταστροφή της Μικράς Ασίας ήρθε μια διαταγή στο Μαρμαρά, οι Μαρμαρινοί να αδειάσουν το χωριό τους , να φύγουν δηλαδή μέσα σε μια μέρα .Ήταν τέλη Σεπτεμβρίου ,αρχές Οκτωβρίου όταν ήρθε αυτή η διαταγή και σε μία μέρα έπρεπε να μαζέψουν και να πάρουν ό,τι μπορούσαν.Πήραν μαζί τους ό,τι μπορούσαν να σηκώσουν ρουχισμό , χρυσαφικά , οικιακά σκεύη και βέβαια τρόφιμα . Το πρώτο όμως που σκέφτηκαν να πάρουν ήταν τα εικονίσματά τους ,να αδειάσουν τις εκκλησίες τους απ΄ ό,τι κινητό μπορούσαν να κρατήσουν στα χέρια τους .Γι΄αυτό μοίρασαν τα εικονίσματα στους κατοίκους , ο καθένας να κρατάει από μια εικόνα . Ο Επιτάφιος που υπάρχει στο ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχων στο χωριό είναι από την Παλιά Πατρίδα , ο μεγάλος ασημένιος πολυέλαιος μπροστά στο ιερό είναι κι αυτός από την παλιά πατρίδα ,ιερά ευαγγέλια , ιερά σκεύη , τα δυο μανουάλια που βρίσκονται μπροστά στο τέμπλο είναι κι αυτά φερμένα από κει , θυμιατά , η ιερατική στολή του μητροπολίτη και άλλες φορεσιές τα φέρνουν όλα .Πρώτα σκέφτηκαν τα εκ-κλησιαστικά τους και μετά ότι μπορούσαν να βάλουν σε σεντούκια , σε καλάθια ,σε μπόγους και οτιδήποτε σηκωνόταν από το σπίτι , γιατί τους είπανε πώς αυτός ο σηκωμός δε θα έχει γυρισμό ,αν και αυτοί δε το πιστεύανε .Πολλοί ακόμη πήραν και κατοικίδια ζώα , τις αγελάδες τους και τα κατσίκια τους .Αυτοί που είχανε δικά τους καΐκια έφυγαν με τα δικά τους .
Ο κύριος όγκος των κατοίκων της πόλης του Μαρμαρά έφυγε με το ατμό-πλοιο Βασιλιάς Κωνσταντίνος με καπετάνιο τον καπετάνιο Μαυρουδή. Όταν φεύγανε ,όλοι τα μάτια τους τα είχαν στραμμένα πίσω και κλαίγανε και λέγανε Καημένε Μαρμαρά , θα γυρίσουμε πίσω;
Δυστυχώς όμως επιστροφή δεν υπήρχε .Μέσα στο πλοίο γεννήθηκε και ένα παλικάρι , ένα αγοράκι κι ο καπετάνιος το ονόμασε Νικόλα. Δυστυχώς όμως σήμερα δεν υπάρχει στη ζωή , έφυγε . Ήταν η πρώτη γέννα μέσα στο πλοίο.
Κάποια πράγματα όμως δε μπόρεσαν να πάρουν μαζί τους από τα σπίτια τους ,από τα μαγαζιά τους . Δεν πήραν τα βαρέλια με τα κρασιά τους δεν πήραν τα λάδια τους , τις ελιές τους .Όλα αυτά έμειναν στα σπίτια τους ,έχοντας οι ίδιοι την ε-ντύπωση ότι πάλι θα γυρίσουν πίσω.
Τα προσωπικά τους είδη τα κρύψανε γιατί φοβήθηκαν ,μήπως τους τα πάρουν και μέσα στο πλοίο .Τα χρήματά τους τα ράβανε μέσα στο ποδόγυρο , μέσα στις ζακέ-τες τους , οι δε άντρες τα φυλάγανε γύρω γυρω από τα ζωνάρια τους για να έχου-νε τα προς το ζην. Τα αντικείμενα τα ασημένια , τα μπακιρένια ή τα μπρούτζινα ,αυτά τα βάλανε μέσα σε μπόγους και τα μεταφέρανε πάνω στο πλοίο .
Η πιο δραματική σκηνή ήταν εκείνη που ανεβάζανε τα προσωπικά τους και τα εκ-κλησιαστικά τους είδη ,γιατί τότε καταλάβαιναν πως θα ξεριζωθούνε και πάλι και θα πηγαίναν σε μια άλλη πατρίδα ,άγνωστη γι αυτούς και δεν ξέραν για πόσο καιρό .Παρακαλούσαν την Παναγία και τον Ταξιάρχη να μη μείνουν πολύ καιρό εκεί που τους πάνε ,αλλά να γυρίσουν πίσω .
Γ΄αυτό πολλοί αφήσανε και τα κλειδιά τους ακόμη πάνω στην πόρτα, γιατί πιστεύ-ανε πως θα γυρίσουν και θα τα βρουν στην πόρτα .Ή ακόμα αυτοί που θα μπαίναν μέσα στο σπίτι να κατοικήσουν να μη σπάσουν την πόρτα αλλά να μπουν με το κλειδί. Τόσα πολλά σκεφτόταν εκείνη τη μέρα που θα αναχωρούσαν για το ταξίδι χωρίς γυρισμό .
μαρτυρία της κ. Ευστρατίας Παναγιωταρέλη
.........................Τελικά αποφασίσαν και βγήκαν οι περισσότεροι Μαρμαρινοί στη Λίμνη της Εύβοιας . Μόλις αγκυροβόλησε το βαπόρι , άρχισαν να ξεφορτώνουν τα πράγματά τους στην προκυμαία . Φανταστείτε τι ένιωθαν τώρα αυτοί οι άνθρωποι μετά από τόσες μέρες κακουχίας και πόνου .Είχαν αφήσει πίσω την πατρίδα τους . Καθόταν πάνω στα πράγματα τους στα μπαούλα και στους μπόγους και περίμεναν, να δούνε πού θα πάνε .Από τα μάτια τους δεν έτρεχαν δάκρυα , έτρεχε αίμα .
Πρώτα πρώτα δεν ήξεραν πού θα μείνουνε. Άρχισαν να παρακαλάνε.Άλλους τους πήγαν μέσα στην εκκλησία ,άλλους στο σχολείο της Λίμνης και άλλους στις αποθήκες .Βάζαν κουρελούδες για να χωρίζουν ένα μέρος για κάθε οικογένεια .Μια κυρία γέννησε μέσα στην εκκλησία του χωριού , στον Άγιο Μελέτιο .Το αγόρι που γεννήθηκε πήρε το όνομα του προστάτη Αγίου και το ονόμασαν Μελέτιο
Οι περισσότεροι πέρασαν πολύ δύσκολα .Είχε αρχίσει να ψυχραίνει και ο καιρός , ήταν ήδη φθινόπωρο .Τότε τους βοήθησε και πάλι ο μεγάλος ευεργέτης ο Νικόλαος Κυριακίδης , ο οποίος νοίκιασε ένα χώρο που θα χρησίμευε για σχολείο με δυο τάξεις .
Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη .Οι κοπέλες κεντούσαν ξένα κεντήματα για να βγάλουν το ψωμί τους , άλλες μπάλωναν δίχτυα , άλλες έπλεκαν δαντέλες και τις πουλούσαν στις αρχόντισσες Λιμνιές .
Ο καιρός περνούσε και μερικοί κάτοικοι της Λίμνης , που φιλοξενούσαν στα σπίτια τους του πρόσφυγες άρχισαν να δυσανασχετούν . Έλεγαν πώς δεν μπορού-σαν άλλο να τους φιλοξενούν και πως πρέπει να φύγουν .
Υπήρχαν και μερικοί , όπως μου έλεγε η μάνα μου , που για να τους υπο-χρεώσουν να φύγουνε τους πετούσαν ζεματιστό νερό ,όταν έβγαιναν έξω .
Σκληρές καταστάσεις , το έζησαν κι αυτό . Τους έλεγαν να φύγουν . Φτάνει τόσο που ζήσατε εδώ , να πάτε παραπέρα.
Είχε αρχίσει η κυβέρνηση να παραχωρεί τόπους ( κυρίως σε μοναστηριακά μετό-χια ) στους 1.500.000 πρόσφυγες .Τότε ήταν που ο Κυριακίδης είπε στους συ-μπατριώτες του να πάνε να ψάξουν σε ποιο μέρος θα ήθελαν να πάνε να μείνουν . Πήγαν στην Επανομή , στη Θεσσαλονίκη και αλλού, όμως σε ένα μέρος είχε μόνο βουνό , σ΄άλλο μόνο θάλασσα . Οι δικοί μας ήθελαν ένα μέρος που να θυμίζει το νησί τους , να έχει και βουνό και θάλασσα .
Όταν η αντιπροσωπεία των Μαρμαρινών , που γυρνούσε με ένα καραβάκι , είδε στη Χαλκιδική αυτό τον τόπο που έμοιαζε με νησί και τους θύμιζε την Πατρίδα , γύρισαν πίσω στην Λίμνη και είπαμε στους συγχωριανούς τους Ελάτε σηκωνό-μαστε , πάμε στη Χαλκιδική . Μάζεψαν τότε τα πράγματά τους και ήρθαν στη Χαλκιδική .
Όταν όμως έφτασαν την 1η Αυγούστου του 1924, του Αγίου Τιμοθέου , και κατέβηκαν από το καράβι ,απογοητεύτηκαν . Σμήνη κουνουπιών έπεσαν πάνω τους να τους φάνε . Δεν μπορούσαν να σταθούν .Όταν είδαν και το βουνό οι γυ-ναίκες άρχισαν να κλαίνε και να λένε. Πού μας φέρατε εδώ ; Θα μας φάνε τα τσακάλια . Δεν είχε όμως γυρισμό . Έπρεπε να μείνουν. Όταν τους αποχαι-ρετούσε το πλοίο , νόμιζαν πώς τελείωνε η ζωή τους σε κείνη την ερημιά . Χάρη στην πίστη στο Θεό , στην αξιοπρέπειά τους και στην υπομονή τους μπόρεσαν και δεν έχασαν τα λογικά τους .Γιατί άλλο να βρεθείς πρόσφυγας σε μια οργανωμένη κοινωνία και άλλο σε ένα ρουμάνι που μόνο τα κόκκινα κεραμίδια από το Μετόχι έδειχναν ότι υπήρχε ανθρώπινη ζωή .
Πρώτα κατέβηκαν οι άντρες και άνοιξαν τόπο για να μπορέσουν να ακου-μπήσουν τα πράγματά τους . Σε κείνο το μέρος δίπλα στη Θάλασσα , στο Μπαλα-μπάνι , έστησαν τις σκηνές τους και μπήκαν μέσα . Οι άντρες έκοψαν μεγάλα ξύλα και έστησαν μια παράγκα , την πρώτη τους εκκλησία .Εκεί έβαλαν όλα τα κειμήλια και τα όσια που είχαν φέρει από την πατρίδα , για να τα προστατέψουν από τον καιρό . Νερό δεν είχαν καθόλου . Για δυο χρόνια έμειναν μέσα στα τσαντίρια.
................................μαρτυρίες από την κ. Πουλή Πασχαλίτσα
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013
ΜΑΝΑ ΓΗ
Πείτε του Ήλιου να φανεί και να χαμογελάσει
να τραγουδήσουν τα πουλιά στα πράσινα λιβάδια
πείτε του Ήλιου να φανεί και να μας αγκαλιάσει
όπως μας αγκαλιάζουνε του αργαλειού τα δώρα
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε.
Το άσπρο φως του πρωινού, ας είναι το στημόνι
το κόκκινο του δειλινού, ας είναι το υφάδι
και οι σταγόνες της βροχής, τα ασημένια κρόσσια
και ύστερα όλα τα χρώματα, απ’ το ουράνιο τόξο
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε...........
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013
ΠΑΙΧΝΙΔΙ: Scoody Doo
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013
δεντροδιαγράμματα
Προσοχή! Το δεντροδιάγραμμα είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό που κάνουμε στην τάξη, καθώς δεν κατεβάζει συνεχώς τους πρώτους αριθμούς, αλλά αναλύει μόνο τους σύνθετους κάθε φορά. Η ουσία πάντως είναι η ίδια. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι η ανάλυση του σύνθετου αριθμού σε γινόμενο πρώτων παραγόντων
Ετοιμαζουμε την εκδηλωση για ΑΜΕΑ
H 3η του Δεκέμβρη είναι αφιερωμένη στα άτομα με ειδικές ανάγκες . Στο σχολείο μας , μαθητές και δάσκαλοι , οργανώνουν μια εκδήλωση για εκείνη την ημέρα .
Η κυρία Χριστίνα , η δασκάλα της ειδικής αγωγής , μας βοηθάει να πραγματοποιήσουμε κάποιες δράσεις . Γι΄αυτό σήμερα μας έμαθε το αλφάβητο των τυφλών και των κωφών .Μας μίλησε για το σύστημα γραφής και ανάγνωσης των τυφλών( κώδικας Μπράιγ), και για την νοηματική γλώσσα .
Μετά προσπαθήσαμε να διαβάσουμε και να γράψουμε στον πίνακα λέξεις με τον κώδικα Μπραιγ ,αλλά και να μάθουμε τα γράμματα της αλφαβήτου στην νοηματική .
Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013
ΖΩΝΕΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ
ΠΟΛΙΚΗ ΖΩΝΗ
ΕΥΚΡΑΤΗ ΖΩΝΗ ( τάιγκα -κωνοφόρα )
ΤΡΟΠΙΚΗ ΖΩΝΗ (Τροπικα δάση )
σαβάνα
ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΛΑΟΙ
Αυτόχθονες λαοί ονομάζονται οι ιθαγενείς πληθυσμοί μεγάλων ή μικρών περιοχών του πλανήτη οι οποίοι ζούσαν και ζουν στη γη των προγόνων τους από γενιά σε γενιά.
Ορισμένοι από αυτούς αποτελούν σήμερα εθνικές μειονότητες. Κάποιοι απ’ αυτούς έχουν διατηρήσει το νομαδικό τρόπο ζωής των προγόνων τους, κάποιοι άλλοι έχουν εγκατασταθεί μόνιμα σ’ έναν τόπο και έχουν εκσυγχρονιστεί δημιουργώντας μικρές και μεγάλες κοινότητες ενώ κάποιοι άλλοι έχουν εξαφανιστεί απ’ την εποχή των μεγάλων εξερευνήσεων, της ευρωπαïκής αποικιοκρατίας και επέκτασης.
Ενδεικτικά τέτοιοι λαοί είναι:
ΛΑΠΩΝΕΣ
Οι Λάπωνες έχουν ανάστημα κοντό (από 1,20-1,50μ) και ασχολούνται με το κυνήγι και το ψάρεμα.Οι ίδιοι ονομάζονται Σαμπέ.
Για μεταφορικό μέσο χρησιμοποιούν το έλκηθρο,το οποίο,εκτός από τα σκυλιά,το σέρνουν και οι τάρανδοι.
με εξέχοντα ζυγωματικά και το κεφάλι τους βραχύ.Έχουν μικράπόδια και χέρια και ίσια μαλλιά!
Η γλώσσα τους είναι η σααμική και κυριότερες θρησκείες τους ο
λουθηρανισμός,η ορθοδοξία και ανιμιστικές δοξασίες
Ζούν νομαδική ζωή κι
και μερικοί έχουν αποκτήσει σκανδιναβικό τρόπο ζωής.Οι
τάρανδοι είναι για τους Λάπωνες πολύτιμα ζώα,γιατί απ’ αυτούς
παίρνουν το κρέας τους και το δέρμα.Επειδή η περιοχή που ζούν
έχει πολικό κρύο,ντύνονται με δέρματα ταράνδου και τρέφονται με
το κρέας των ταράνδων και τα ψάρια
Όσοι μένουν μόνιμα κάπου,φτιάχνουν ξύλινα σπίτια
Ένα μέρος των Λαπώνων έχει εγκαταλείψει τη νομαδική ζωή και
απορροφάται σιγά σιγά από τον πληθυσμό του κράτους που ανήκει
Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013
ΛΙΜΕΡΙΚ
Λίμερικ ονομάζεται ένα είδος ποίησης, που αποτελείται από μια χιουμοριστική στροφή πέντε στίχων και έχει ομοιοκαταληξία :
ο 1οςστίχος ομοιοκαταληκτεί με τον 2ο και τον 5ο στίχο
ο 3ος με τον 4ο.
Στον πρώτο στίχο παρουσιάζεται ο πρωταγωνιστής.
Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.
Στον τρίτο και τέταρτο αναφέρεται η δράση του, τι κάνει που τον χαρακτηρίζει.
Στον πέμπτο στίχο εμφανίζεται ένα τελικό επίθετο, ένας χαρακτηρισμός αστείος ή παράλογος.
Είναι ποιήματα σύντομα, σατιρικά ή απλώς κωμικά
Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης δίνοντας τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη ληρολόγημα”, κάνοντας λογοπαίγνιο με το όνομα του Λιρ με τη λέξη “λήρος”, που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτησίες.
ο 3ος με τον 4ο.
Στον πρώτο στίχο παρουσιάζεται ο πρωταγωνιστής.
Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.Στον πέμπτο στίχο εμφανίζεται ένα τελικό επίθετο, ένας χαρακτηρισμός αστείος ή παράλογος.
Είναι ποιήματα σύντομα, σατιρικά ή απλώς κωμικά
Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης δίνοντας τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη ληρολόγημα”, κάνοντας λογοπαίγνιο με το όνομα του Λιρ με τη λέξη “λήρος”, που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτησίες.
Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο “Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά.
Ε.Ζ. Φωτογραφική μηχανή
Το θέμα που επεξεργαστήκαμε σήμερα στην ώρα της ευέλικτης ζώνης ήταν << Τα μέρη της φωτογραφικής μηχανής >>
Με τη βοήθεια εικόνων και κειμένων μάθαμε ότι η φωτογραφική μηχανή αποτελείται από το << σώμα της μηχανής >> και τον <<φακό >>.
Κρατώντας στα χέρια μας μια φωτογραφική μηχανή είδαμε το φωτοφράκτη ή κλείστρο , το σύστημα σκόπευσης και τη θέση που μπαίνει το φίλμ .Μάθαμε για το ρόλο του φωτοφράκτη και για την ταχύτητα . Είδαμε φωτογραφίες τραβηγμένες με μικρή και μεγάλη ταχύτητα κλείστρου και εντοπίσαμε τις διαφορές .
Είδαμε διάφορα είδη φακών , μάθαμε για το διαφραγμα του φάκου και πόσο επηρεάζει αυτό τηνποιότητα και την καθαρότητα της φωτογραφίας .Με τη βοήθεια εικόνων και κειμένων μάθαμε ότι η φωτογραφική μηχανή αποτελείται από το << σώμα της μηχανής >> και τον <<φακό >>.
Αφού επεξεργαστήκαμε από κοντά τα δυο μέρη της φωτογραφικής μηχανής μιλήσαμε και την ψηφιακή μηχανή . Στο τέλος εντοπίσαμε τις διαφορές των ψηφιακών με τις άλλες μηχανές με φίλμ.
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ -χαρακτηριστικά
Η διαφήμιση πληροφορεί και ενημερώνει για τα προϊόντα που υπάρχουν στην αγορά. Βέβαια το κάνει τις περισσότερες φορές ελκυστικά για να πείσει τον καταναλωτή να τα αγοράσει.
Η διαφήμιση συνήθως αποτελείται:
- από μια εικόνα(αν είναι έντυπη η διαφήμιση)
- από το όνομα του προϊόντος
- από το όνομα της κατασκευαστικής εταιρείας(φίρμα ή μάρκα)
- από ένα "σλόγκαν" δηλαδή μια λιγόλογη φράση που την καταλαβαίνουμε αμέσως, έξυπνη, διασκεδαστική ή εντυπωσιακή, εύκολη για να την απομνημονεύσουμε και να την επαναλάβουμε.
- από ένα κείμενο που σχολιάζει ή περιγράφει το προϊόν(περιγραφικό κείμενο)
- από ένα σύντομο σκετς παιγμένο από ηθοποιούς ή τραγουδιστές ή απλούς ανθρώπους που συνήθως είναι όμορφοι, πετυχημένοι και ευτυχισμένοι.
- Κάνε κλικ στην εικόνα και φτιάξε τη δική σου διαφήμιση!!!
ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΣ (φτιάξε μια διαφήμιση πηγαίνοντας στην ενότητα "Λουνα Πάρκ" και πατώντας τη μπλε πινακίδα που βρίσκεται στο βάθος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)