Ο Κωνσταντίνος Παρθένης ήταν διακεκριμένος Έλληνας ζωγράφος, που με το έργο του έφερε σημαντική αλλαγή στα
εικαστικά δρώμενα της Ελλάδας στις αρχές του 20ού αιώνα
Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα μουσικής στο Ωδείο της πόλης. Στην Βιέννη πραγματοποίησε την πρώτη έκθεση έργων του το 1899, ενώ τον αμέσως
επόμενο χρόνο εξέθεσε έργα του και στην Αθήνα.
Το 1903 επέστρεψε στην Ελλάδα για να ασχοληθεί αρχικά με την αγιογραφία.
Από το 1909 έως το 1914, έζησε στο Παρίσι, όπου μυήθηκε στον μεταϊμπρεσιονισμό για να διαμορφώσει τελικά το δικό του προσωπικό ύφος. Στο Παρίσι, συμμετείχε σε εκθέσεις ζωγραφικής πετυχαίνοντας σημαντικές διακρίσεις
Το 1920 βραβεύθηκε με το Εθνικό Αριστείο Τεχνών για την έκθεση που είχε κάνει στο Ζάππειο δύο χρόνια νωρίτερα, ενώ το 1937 τιμήθηκε με το χρυσό βραβείο της Διεθνούς Έκθεσης του Παρισιού.
Με παρέμβαση του Βενιζέλου, το 1930 ο Παρθένης διορίσθηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Προς το τέλος της ζωής του, ο Παρθένης έπαθε παράλυση και
σταμάτησε κάθε δραστηριότητα. Πέθανε στην Αθήνα 25 Ιουλίου 1967.